Eyvallah..

Bugün kendine yeni bir sayfa açmanın vakti,

Seni sen yapmaktan alıkoyan fakat asla ondan vazgeçemem dediğin her ne varsa önüne koyma zamanı,

Kafandaki milyon tane düşüncenin sorunsal sorularını istersen son bir kez daha gözden geçir.

Bak bakalım. Hala cevabını veremiyor musun?

O zaman çokta düşünülecek bir şey kalmamış demektir.

Eğer değişen bir şey yoksa şayet bırak olduğu gibi kalsın kalan.

Anladın artık!

Bu dünyada değer verdiğin kadar eksiliyorsun…

Sevdiğin kadar acı çekiyorsun.

Şimdiki zamanın çekiminde kurduğun cümlelerinin yerini mişli geçmiş zamanlı cümleler aldı.

Hayat ucu görülmeyen bir yol ve sen o yolda tek başına yürüyen garip bir meczupsun!

Önüne bakarsan düşmezsin fakat karşına çıkanı da göremezsin.

Artık öyle bir durum ki bu kendinden başka kimseye üzülmüyorsun…

Kendine küstüğün kadar kimseye küsmüyor fakat en çok da kendinle konuşmayı sevdiğin kadar kimseyi sevmiyorsun.

‘Çok’ yalnız değilsin. Dağılma!

Aslına bakarsan bu bir hikayenin başlangıcıydı lakin; o sayfayı değiştirdi, sen kitabı yaktın!

Son Yazılar

Hayat şeylere yüklediğin anlamlarda..