Kudurmuş bir şehrin bacak arasından
dikizliyorum duvarları
bir yerlere kaçabilme olasılığı şaibeli
balmumu ıslaklığı kadar tehlikeli duruşumu
yere serilebilirim toynaklarınızla
halbuki suç mahallindeki katiller kadar kirliyim
gözlerinizde
serçe parmağım eften püften
müzmin katilleri ürkütmeden
kan lekelerini çalarak bir geyiğin boynuzundan
aşk bürümüş gözlerimi suçtan tımarlıyorum
şehla bakıyorum anneme
derken göğüs göğse çarpışıyoruz petrol kuyularında
aşk ki
ne aşk
dervişin dili
saçlarından uzun medusa’nın
ağzım ardına kadar karanfil
hayret
isyan bulaşıyor dilime
aynayı keserek vazgeçiyorum suratımdan
tutunursam filler düşler terasa
mermiler uçar gökyüzünde
beni ürkütüyor elleri kadınların
koynumda beni öpmeyi denemelisin
kan bulaşmadan avluma
eksik bir ayrılık bu zıvanadan çıkan
gün doğumunu sırtımıza alarak bağırmalıyız
üstümüz radarlı
o sen değilsin
müstakil bir şehir telaşı
dünya hali bu dedikleri
uzaksın gırtlağımdaki muskalardan
sen diyemiyorum çünkü
ağzım ekşiyor yalanlardan
cepheden kan topluyor avuçlarım
beynimde yüksek rakımlı şehirler
birleşerek rahminde uzanıyor göğsüne
içine al beni
ağaçtan düşen elma kırmızı nasılsa
tut ama ısırmayı aklından geçirme
gözlerin akdeniz
öpersem çoğalır savaşlar
sınırı saran sarmaşıkları unut
taş fırlattığım bahçe
komşu kızın bahçesi
elma
çık
çıkarsan
çık
ma
ortaçağ lanetine taş çıkarma sinsiliği benimki
kendimi aldatmanın ağrısıyla tırmanıyorum damlara
burnumdan gül aldırmıyorum
hoyratça hapşırıyorum alt dudağını süngüleyerek
yürüdükçe yarıklarından öpüyorum ağzının
alo: savaşları kim hoplattı
ulaşılmaz kesik bir hat
etnik paslaşmalar
suyun rütbesi
dağınık bir cephane şehveti sanki
baktıkça düşmana kasılıyor gözlerim
saklanma hissiyatı vuku buluyor
kelimeleri hizaya diziyorum
kadınların kıblesindeki mabetlerde
göğüs çatalından akıntıya kapılmanın müzminliği
üzerine alınma
perdeyi çek
içine çek
çek
sevgilimin perde arkasından nasıl kırıştırıldığını
kırılan camları ezerek dikizliyorum
as
asar-
san
as
Şubat 2017
