”Hayatında bir kez bile kitap açıp okumamış insansın” diye kurulan bir cümle. Bu cümle nedir arkadaş. Ben algılayamadım. Uzun zamandır bu cümlenin peşindeyim ve yakalayamadım. Türk toplumunun uydurduğu bir cümle olduğu kesin. Türk toplumu okumayı sevmiyor mu yoksa? Ya da Türk toplumu, çok okuyor ve düşünüyor. O zaman bu cümleyi kuranlar kimdir?
”Okumanın yaşı olmaz” diyorlar. Evet okumanın yaşı olmaz. Bu “okuma” cümlesinden örgün bir öğrenim olarak mı algılamamız gerekiyor? yoksa normal bir gazete parçasını veya bir kitabımı algılamamız gerekiyor? Kiminle konuşuyorsan o sana gerekli içeriği aktarmıştır. Okuma derken okumayacaksın anlamında demiştir, sen bunu bir şeyi okumalıyım olarak algılamış olabilirsin.
Gerçekten kitap tüm insanlığa bir mirastır. Kategori saymama gerek yok. Herkes bir şeyler okumalı ve kendini geliştirmeli. Peki, ”Hayatında bir kez bile kitap açıp okumamış insansın” diyen bir birey gerçekten kitap okumuş mu? Bence okumamış. Okumak, düşünmenin alt yapısıdır. Bize okumak anlamında bir eleştiri saplayan bu cümlenin içinden, milyonlarca alt kelime çıkarmak mümkün. Kelimelere dökülmüş bir metafor imgesidir bu cümle. Bir daha okuyun. Bir kez daha kitap açın bu cümleden sonra. Karşınızdaki insan, sizin ne okuduğunuzu bilmeden bir daha o cümleyi kendisinden duyun. Kitap okumak yararlı olduğu gibi de zararlıdır. Neden mi? 1000 sayfalık bir “Karamazov Kardeşler” adlı kitabı okuyan, 13 yaşındaki bir kız çocuğunun bu memlekete faydalı olmasını beklemeyin. Faydalı olmasını bekleyen kim? Okumak zorunda değil. Kim verdi bu çocuğun eline o ağır ve kalın kitabı. Dostoyevski’yi çözen az rakamda insan bulunurken bu dünyada, sen gidip o kızın eline o fobisel kitabı neden verirsin arkadaş. Ben algılayamıyorum. “Karamazov Kardeşler” kuşkusuz Dostoyevski’nin en iyi kitabı. Dostoyevski acı çekiyordu ve bize bu kitabı, alın şimdi siz acı çekin dedi. Dostoyevski’ye lafım yok. Dostoyevski ile tanıştırılan o çocuklara üzülüyorum. Biz 13 yaşında iken sokakta misket oynuyorduk. Bu çocukların acı çekmesine engel olacak bir toplum yok ne yazık ki. Psikanalizci birinin, bu kız çocuğunun ruh halini çözmesi hiç de zor olmaz.
Çocuklarınıza kitaplar okutun. Kitaplar okutun ama, KİTAPLAR okutmayın.
