Geceleri yatağımda hep hayallerimin gerçek olduğunu düşünürdüm. Böylece daha huzurlu, daha pozitif dalardım uykuya. Şanslıysam o gece hayalimin gerçekleşeceğini kehanetleyen rüyalar görürdüm. Bu hayaller beni ayakta tutar, bana güç verirdi. Sonra defalarca kendi kendime söz verirdim, asla hayallerimden vazgeçmeyeceğim, diye. Fakat büyüdükçe, yani daha duyarsız, daha bencil, daha karmaşık, daha menfaatçi, daha korkak oldukça hayallerimin yaşamıma kattığı etki de azalmaya başladı.
Hayalleri canlı tutan şey eylemlerdir. Hayaliniz ne kadar uç olursa olsun, ne kadar imkansız görünürse görünsün eğer bir eğlemle çağrıştırılıyorsa o hayaller canlı kalır ve gerçekleşme olasılığı o kadar artar. Mesela uçan bir kuşu görmektir uçağı ortaya çıkaran. Uçan bir kuş uçulabileceğini göstermiştir. Veya bazen küçük bir başarı o büyük başarının habercisidir. Böyle başarılar, hayallerimin sönmesine engel oldu ama çocukluk ve gençlik yıllarımdaki gibi de içimi ısıtmadı.
Hala hayallerim var, düşündükçe heyecanlandığım. Yaşım ilerlese de, alan daralsa da var. Hala vazgeçmedim onlardan. Nasıl geçerim, onlar artık bir parçam gibi. Belki hayallerime daha yakınım, daha ulaşabilir noktadayım. Ama eski gizemleri yok gözümde. Eskiden Olimpos Dağı’nın zirvesindeydiler sanki. Eskiden içime heyecan veren onlara ulaşmak değil, ulabilme ihtimaliydi. Şimdi ise daha gerçekler, daha somutlar. Büyük ihtimal heyecanımı azaltan nedenlerden biri de bu.
Hayaller kuran ve hayallerinin peşinden kararla giden insanlara derviş gözüyle baktım hep. Fedakarlık yapmasını bilen, ciddi ve azimli insanlardı onlar. Onlardan biri olamadım hiç. Ama hepsinden biraz barındırdım içimde. Olmadım ama olmuşların kokusu yayılıyordu üzerimden ara ara. Varmadım ama varmışların tozu beliriyordu üzerimde bazen.
Hayaller biraz uzaktaki bir platonik sevgili gibidir. Uzaktan bir melek kadar güzeldir. Bir mermer kadar pürüzsüz… Fakat yanına varınca belki yüzünde bir orantısızlık batacaktır gözümüze. Saçlarının o kadar da parlak ve bakımlı olduğunu düşünmeyeceğiz belki. Bu yüzden bazı insanlar hayallerine kavuşunca hayal kırıklığına uğrarlar. Bir çok “ulaşmış” insanın altındaki iskemleye tekme atması, bilinmez. Kimisi dermana değil tuza hasrettir.
Bunlara rağmen hayaller güzeldir. Geleceği inşa edecek, hayallerdir. Hayaller insan ruhunun yakıtlarıdır. Bir söz geldi aklıma, söyleyenini hatırlamadığım, “Bir hayal inşa edin, daha sonra hayal de sizi inşa eder”, diye.
Resim: http://i.on5yirmi5.com/image/2013/06/28/357778.jpg
