Dinlediğimiz en basit şarkı bile onlarca notadan meydana gelir. Fakat kimse notalarla ilgilenmez ve şarkının sadece onu söyleyen kişiden meydana geldiğini düşünür ya da düşünmek ister. Belki de şarkıyı söyleyen herkesin böyle düşünmesini ve bütün tebriklerin kendisine ait olmasını ister.
Sanırım bu yüzden bugüne kadar hiç notalara teşekkür eden müzisyen göremedim.
Peki ama notalar neden teşekkür beklemez? Sonuç olarak hayranlıkla dinlediğimiz şarkıların tamamı o notalardan meydana gelir. Bir gün olsa notanın birisi kibre kapılıp ben yokum dese, Mozart’ın senfonileri, Çaykovski’nin 4 mevsimi olabilir miydi?
Sanatçı olmak, övgülerin muhatabı olmak, gündemde olmak çoğu kişinin yapacağı iş peki ya nota olmak, bunu kaç kişi yapabilir?
Meziyetin çoğunu siz sergileyeceksiniz, fedakârlığın çoğunu siz yapacaksınız ama övgüler sadece sizi sıraya dizene gidecek. Sizin ise çoğu zaman esaminiz bile okunmayacak ya da arada bir satırla geçiştirileceksiniz.
Bir insan bunu yapabilir mi? Peki ama neden yapsın? Etten kemikten yaratılan, kibirle, gururla, benlikle bezetilen insanoğlu bunu neden yapsın?
Övgülere, iltifatlara ulaşmak her insanın isteyeceği bir durum iken insanoğlu bütün bunlardan vazgeçiyorsa eğer demek ki bütün övgülerden alkışlardan vazgeçip, en büyük övgüye layık olmaya talip olmuş.
Peki, bugün yurdunun güvenliği için koşturan can veren yiğitlerin bu notalardan farkı nedir?
En büyük fark; onlar sıradan bir şarkıya nota olmak yerine okunduğunda yeri göğü titreten istiklal marşına nota olmak istemeleridir.
Her kıtası, her notası yerli yerinde ve hiç birinin bir diğerine üstünlüğü yoktur, hepsi şehit oğlu şehittir.
Belki ben okurken içim titremez, ruhuma tesir etmez ama siz öyle yapmayın. ,
Okuyun.
En kibirli anınızda okuyun ve kendinizden utanın. En büyük sermayesi olan canını veren ama adını ezberlemeyi bırakın daha duymadığınız binlerce, milyonlarca şüheda ve onların makamına talip binlerce yiğit gelsin aklınıza ve basit kibrinizden vazgeçin.
Sizlere bu marşı yüksek sesle, herkesin içinde okuyup övgü bekleyen, alkış bekleyenler olacaktır.
Kendisini sanatçı sanıp taltif bekleyenlere itibar etmeyin.
Çünkü itibar en çok sahibine yakışır.
Şarkı için sanatçıyı yüceltmek, yağmur için buluta şükretmek kadar acizce ve maalesef acziyet dört tarafımızı kuşatmış durumda.
