Bir sabah uyanıp bakıyoruz, dünya bambaşka bir yer olmuş. Cehalet ,zulüm ve ötekileştirmenin yerini yeniden diriliş ışığı almış. Ne cadılar avlanıyor ne fikirler öldürülüyor… Bir dolu duygu bir o kadar düş birbirini kovalıyor. ”Şimdi güneşin altındaki yerimizi alma zamanı.” diyen Aliya’yı tanıyan ”Düşünce özgürlüğü tüm kötülüklerin anasıdır.” diyen Adolf Hitler’den korkmaz. Olimpos, Himalaya’lara tırmanmış bir idrake sevimli gelecektir. Yeşilırmak, Dicle, Fırat’ı geçmiş şuur, Ganj’ı aşarken yorulmaz. Nihayetinde Descartes, Gazali’nin yansımasıdır. Rabbani ile Marx’ı ayıran şey; birbirine bıraktığı boşluğu doldurmasıdır. Selimiye kubbesi kadar geniş sanat zevki olan toplum, Gotik kuleleri de gönlüne sığdırabilir. Itri’yi bilen, Mozart karşısında dik durur. İbrahim Çallı ile dolaşan ruhlar, Van Gogh’un renkleriyle dinlenir. Muhammed (a.s) anlayan, İbn’i Rüşt ve Gazali arasındaki gerilimi giderecektir.

Korkma! Ali Şeriati’nin bilinç inşasını hıfz edersen, Ahmet Kaya’nın özgürlük melodileri ürpertmez seni. Şarj kablosunun uzunluğu kadar özgür, batarya yüzdesi kadar huzurlu olan insanlık, beyaz cüceden farksızdır. Sen Müslümansın… Vatika’nın tüm altınları önüne dökülse ne farkeder… Sen emre uyup okçular tepesini terk etmeyeceksin… Ey Allah’ın yeryüzündeki halifesi! Özgür düşün! Dik dur!

Fatma Hatice CIBIL.

Fotoğraf kaynağı: pixabay.com