Ne gelirse gelsin korkmamak gerek hiçbir şeyden. Bir karanlık denizde kaybolmak bile olsa. Bırakmamak mücadeleyi. Hayata sımsıkı tutunmak. Yani güçlü olmak, aile olmak. Bunlar varsa eğer umut var demektir her zaman.
Gönüllerinde olmaktır mesele… Sen üzüldüğünde senden çok üzülüyorsa annen, sen biraz daha iyi hayat yaşa diye canını paralıyorsa baban, ne kadar kavga etsen de hep gülümseyerek gelebiliyorsa kardeşin; ne büyük şükür,kocaman ailesin. Yalnız değilsindir bu çilekeş dünyada. Sevgiyi hissediyorsan kalpten, şefkatin tadını biliyorsan, ne mutlu sana! O ağacın bir dalısın, yaprağını döksen dahi baharda yeşereceğini unutmamalısın.
Ya, bu güzel duygulardan mahrum olanlar? Bu sıcacık aile şefkatini tatmayanlar, hep bir yanı kırık, gülümsemeleri eksik. Ama ne olursa olsun vazgeçmemek. Kör sokakların gecelerinde, kanat çırpmaya çalışan kuşlar gibi yürüyeceksin yolunda. Belki bu yolda saçını tarayacak bir meleğin olmayacak, kapıların önünde beklediğin halde gelmeyen bir kahramanın ve seni asla bırakmayacağını bildiğin o sıcacık kucak. Belki eskisi gibi olmayacak hiçbir şey, özlemlerin kat kat büyüyecek. Evleri kurabiye kokusu sarmayacak artık. En çok da kendine kızacaksın, bu akıp giden dünyaya dur(!) diyemediğin için. Hep söylüyoruz “Hayat hala devam ediyor.” Kimine göre eksik kimine göre fazla… Önüne çıkan tüm engelleri tek başına aşacaksın. Kimseden medet ummadan, yılmadan, yorulmadan. Rüzgarın savruluşuna aldırmadan ayakta duracaksın dimdik. Her şeye, herkese rağmen kaybetmeyeceksin kendini. Rabbim varsa yanında ne olursa olsun yalnız değilsindir bu yolda . O halde kainatın en güzel yaratıcısı olan rabbime emanetsiniz.
kaynak= https://pixabay.com/tr/photos/?q=vazge%C3%A7memek&image_type=&cat=&min_width=&min_height=
